تشکیل کمپلکس بالانشین تعدادی از مزو- تتراآریل پورفیرین ها با زیرکونیل و اورانیل: تهیه، شناسایی و مطالعات ترمودینامیکی

کمپلکس های بالانشین، متالوپورفیرین هایی هستند که در آن ها یون فلزی به کمتر از چهار اتم نیتروژن موجود در صفحه ی پورفیرین واپیچیده، متصل شده است. چنین کمپلکس هایی می توانند به عنوان الگو در فرآیند فلزدارشدن ماکروسیکل ها مورد توجه قرار گیرند. در این تحقیق، دو سری از کمپلکس های بالانشین، [zro(h2t(x)pp(no3)2] و [uo2(h2t(x)pp](no3)2، از طریق واکنش بازهای آزاد مزو- تتراآریل پورفیرین ها (h2t(x)pp, x : h, br, cl, ch(ch3)2, och3, ch3 ) با zro(no3)2.xh2o و uo 2(no3)2.6h2o در دمای اتاق، به ترتیب با افزایش مقدار ناچیزی متانول و کلروفرم و تحت عمل سایش تهیه شده است. محصولات به وسیله ی روش های متنوعی مشتمل بر طیف سنجی های 1h nmr، 13c nmr، ir و uv-vis، تجزیه ی عنصری و هدایت سنجی شناسایی شده اند. نتایج نشان می دهد که مزو- تتراآریل پورفیرین ها از طریق دو اتم نیتروژن پیرولنینی به یک مرکز زیرکونیوم یا اورانیوم واقع شده در بالای هسته ی پورفیرین کوئوردینه می شوند و دو پروتون بر روی نیتروژن های پیرولی باقی می مانند. علاوه بر این، تشکیل کمپلکس بالانشین مزو- تترافنیل پورفیرین و مشتقات پارا- استخلافی آن، h2t(4-x)pp، به عنوان الکترون دهنده، با زیرکونیل و اورانیل به عنوان الکترون پذیرنده، به صورت اسپکتروفوتومتری در محلول کلروفرم بررسی شده است. مطالعات نسبت مولی بر اساس تکنیک های فیزیکوشیمیایی، تشکیل کمپلکس های بالانشین 1:1 را آشکار نمود. مقادیر ثابت های پایداری برای هر کمپلکس با استفاده از بهینه سازی غیرخطی داده های جذب کمپلکس برحسب نسبت مولی این کمپلکس ها به وسیله ی نرم افزار kinfit تخمین زده شد. نتایج نشان داد که پایداری این کمپلکس ها با افزایش دما کاهش می یابد. پارامترهای ترمودینامیکی کمپلکس های بالانشین، ?g?، ?h? و ?s?، از وابستگی دمایی ثابت های تشکیل توسط معادله ی وانت هوف تعیین شده اند. همچنین، تاثیر استخلاف های حلقه های آریل در h2t(4-x)pp و ماهیت پذیرنده، بر روی مقادیر این کمیت های کمپلکس های بالانشین نیز بحث شده است.